Mannen praten liever niet over kwaaltjes

Ze zeggen wel eens dat er twee soorten mensen zijn op verjaardagen; zij die praten over allerlei kwaaltjes en zij die helpen met afwassen. Waar het de gesprekken over ziekte en zeer betreft, zijn vooral de vrouwen koplopers.

Ze zeggen wel eens dat er twee soorten mensen zijn op verjaardagen; zij die praten over allerlei kwaaltjes en zij die helpen met afwassen. Waar het de gesprekken over ziekte en zeer betreft, zijn vooral de vrouwen koplopers. Mannen praten liever niet zo veel over hun kwaaltjes. Je zou van de vorige zin ook de laatste drie woorden weg kunnen laten, want mannen praten liever niet zo veel. Uitzonderingen daargelaten gebruikt een man per dag veel minder woorden dan een vrouw. Maar persoonlijke kwesties met elkaar delen, dat doen ze nauwelijks. Zeker als het gaat over aan seks gerelateerde problemen.

Dat er een wereld van verschil bestaat tussen de gebruiken van mannen en vrouwen, dat was al duidelijk.

Er zijn boeken vol over geschreven, veelal met aanbevelingen om als man en vrouw zo harmonieus te kunnen leven, ondanks de communicatieproblemen die er soms onderling zijn. Zowel mannen als vrouwen hebben de neiging om van tijd tot tijd met mensen van hetzelfde geslacht bij elkaar te kruipen en bepaalde zaken met elkaar te bespreken. De inhoud van dergelijke gesprekken varieert echter nogal. Waar vrouwen er niet voor schromen om allerlei intieme gebreken met elkaar te delen, houden mannen het liever bij gesprekken over hun werk, sport of het nieuws van de dag. Als er sprake is van aan seks gerelateerde gesprekken, dan gaat het vooral over aantrekkelijke vrouwen of wordt er opgeschept over bepaalde ervaringen op seksueel gebied. Thema's als erectieproblemen, urineverlies of een afnemend libido zijn doorgaans niet aan de orde. Sterker nog, op deze onderwerpen lijkt voor de mannen nog een behoorlijk taboe te rusten. Dit is nog eens duidelijk gebleken uit een groot onderzoek dat Tena Men in samenwerking met Ruigrok NetPanel heeft uitgevoerd. Hiervoor werden duizend mannen in de leeftijd van 30 tot en met 75 jaar ondervraagd. Het grootste deel van deze mannen gaf aan geen behoefte te hebben aan gesprekken over dergelijke onderwerpen. Ook blijkt er sprake te zijn van schaamte over de genoemde thema's en zijn mannen bang dat de informatie die ze vertrouwelijk met elkaar delen op straat komt te liggen. Toch is dat jammer, want als er meer sprake is van openheid, komt er in veel gevallen ook sneller een oplossing voor de problemen waarmee men kampt. Wanneer een man twijfelt over een bepaald lichamelijk ongemak, kan de drempel om ermee naar een arts te gaan soms net iets lager worden wanneer hij van een goede vriend het dringende advies krijgt om dit snel te doen. Daarmee zou erger kunnen worden voorkomen. Wie blijft doorlopen met vage klachten, doet zijn eigen gezondheid daarmee vaak geen plezier. Het is altijd beter om tijdig aan de bel te trekken.

Het onderzoek bracht ook aan het licht dat het leven voor mannen in bepaalde opzichten zwaarder is dan voor vrouwen.

Het gaat dan vooral om psychische zaken. Mannen hebben bijvoorbeeld meer moeite om hun emoties te uiten. Het gevolg daarvan is dat ze hun gevoelens niet voldoende kunnen verwerken, er mee blijven rondlopen en zich daardoor minder gelukkig voelen. Verder gebeurt het met regelmaat dat een man zin in seks heeft, maar zijn partner niet. Hij moet zich dan neerleggen bij dat feit en dat kan ook zijn weerslag hebben op zijn algemene welbehagen. Mannen hebben ook het gevoel dat ze harder moeten werken dan vrouwen en meer uren moeten draaien. Verder vinden ze dat vrouwen het leven van mannen onnodig complex maken. Tenslotte ervaren ze ook de verantwoordelijkheid voor het gezin, veelal met name in financiële zin, als een behoorlijke last op hun schouders. Wanneer de man kostwinner is, levert dit een bepaalde mate van verantwoordelijkheid op. Uit andere studies is al duidelijk dat mannen hier minder soepel mee omgaan als vrouwen. Klachten van lichamelijke aard worden door mannen vaak gebagatelliseerd en/of verdoezeld. Het zal wel weer overgaan, zo denkt men vaak. Een bezoek aan de huisarts wordt meestal zo lang mogelijk uitgesteld. Pas als er echt sprake is van serieuze klachten, onderneemt de man actie. Dan kan het al veel te laat zijn. Een goed voorbeeld hiervan is prostaatkanker. Wanneer deze aandoening in een vroeg stadium wordt ontdekt, zijn de mogelijkheden voor behandeling veel groter. Urineverlies kan een aanwijzing zijn voor prostaatkanker, maar wanneer dit genegeerd wordt, zullen de alarmbellen dus niet gaan rinkelen. Mannen krijgen daarom het advies om dergelijke problemen altijd te bespreken met de huisarts. Overigens zijn er niet alleen maar kritiekpunten uit het onderzoek naar voren gekomen. Waar vrouwen zich veelal zorgen maken over hun uiterlijk, blijken mannen daar juist niet zo bezorgd om te zijn. Mannen maken zich bijvoorbeeld niet of nauwelijks druk om het feit dat ze hun 'looks' geleidelijk verliezen naar mate de jaren vorderen.

Wij waarderen je privacy.

Wij gebruiken cookies voor analyse, de mogelijkheid tot berichten te delen op social media en om advertenties te tonen. Door op Akkoord te klikken en verder te gaan stem je in met ons privacybeleid en kan je gebruik maken van deze functionaliteit.