Eetgedrag laat zien hoe je lichaam functioneert

Hoe je voedingskeuze laat zien hoe je lichaam functioneert, een casus Vorige week heb ik gevraagd om voedingsdagboeken in te sturen, zodat ik anoniem een aantal casussen kon bespreken. Nou, dat heb ik geweten.

Er zijn zoveel berichten binnengekomen dat ik helaas niet iedereen kan behandelen, maar ik ga er zeker een aantal uitzoeken. Vandaag is de aftrap met de eerste casus. Deze gaat eigenlijk verder dan ik voor ogen had, de betreffende dame heeft meteen haar medisch dossier bijgevoegd. Vanwege de aard van de  casus heb ik een uitzondering gemaakt en heb ik toch besloten om deze vraag te behandelen. De betrokkene heeft de tekst vooraf goedgekeurd. Een dame van 67 jaar met diverse klachten Er is osteoporose geconstateerd, haar cholesterolwaarden zijn verhoogd, maar haar grootste probleem is droogte van de slijmvliezen. Vooral het speekseltekort speelt haar parten. Daarnaast heeft zij extreme slaapproblemen, darmklachten, zoals extreme, pijnlijke gasvorming en obstipatie. Zij heeft een BMI van 19 (dat is wat mager). Zij stuurde haar bloeduitslagen mee; zij had een laag Hb en ijzerwaarde, een lage vitamine B12 waarde, maar een normale foliumzuurwaarde. Opvallend was haar toon in de mail, zij wilde wel graag weten wat ik kon adviseren, maar ze gaf aan dat zij toch echt niets in haar eetgedrag zou veranderen. Ik heb contact met haar opgenomen en aan haar gevraagd waarom ze dat niet wilde. Zij bleek vooral bang om dikker te worden. In het gesprek wat ik met haar had, kwam ze fanatiek over. Bijna verbeten om haar situatie op te lossen, maar ook zeer duidelijk in wat zij wel of niet wil. Haar voedingsdagboek van een gemiddelde dag: Ontbijt: Koffie met geitenmelk, biologisch brood van haver en boekweit, jam en een sinaasappel Tussendoor: Een kiwi en een mandarijn Lunch: Een salade van diverse groenten, 2 tomaten met 1 el olijfolie en citroensap Tussendoor: Een schaaltje bruine bonensalade met paprika Avondmaaltijd: Een gekookt ei (maar niet meer dan 3 in de week) bruine bonensoep met tomatensalade. Voor het slapen: Een schaaltje geitenyoghurt met honing Deze casus is complex, maar wel interessant. Gelet op haar eetgedrag wordt duidelijk dat zij erg weinig eiwitten binnenkrijgt. Haar felheid en fanatieke houding deden mij vermoeden dat zij langdurig veel stress gehad moet hebben. Bij navraag bleek dat te kloppen. Is dat fanatisme dan niet gewoon karakter? Naar mijn idee hoeft dat niet, ik zal uitleggen hoe dat zit. Bij chronische stress gebruikt een lichaam eiwitten (eigenlijk aminozuren) als brandstof. Van die aminozuren maak je dan glucose om in de cellen als brandstof te gebruiken. In het gesprek bleek dat zij mijn advies om haar eiwitinname te verhogen niet zou opvolgen. Zij had dit advies eerder gekregen, maar toen zij dat opvolgde was zij zwaarder geworden. Zij vond zichzelf al te dik. Door jarenlang eiwitten om te bouwen naar glucose, en daarvoor eiwitten uit je botten (osteoporose), huid en spieren te gebruiken, ontstaat er een eiwittekort. Dan wordt het moeilijker om de juiste neurotransmitters te maken. Je zult dan een periode extra veel eiwitten moeten eten om het tekort aan te vullen. De rustgevende neurotransmitter GABA wordt opgebouwd met l-glutamine, met behulp van vitamine B12. Slijmvliezen hebben echter ook l-glutamine nodig, net als het brein en het immuunsysteem. Deze laatste twee kunnen zelfs l-glutamine rechtstreeks als brandstof verbranden. Deze dame vertoont tekenen van een tekort aan GABA. Zij is erg gestresst, fanatiek, angstig en zenuwachtig. Om GABA weer op te bouwen zou ik haar daarom l-glutamine adviseren. Vitamine B12 vind je alleen in dierlijke producten. Haar voeding bevat weinig tot geen dierlijke producten. Dat verklaart niet alleen het eiwittekort maar ook de lage B12 waarde. Zij had al veelvuldig vitamine B12 geslikt, maar bleek bij navraag deze zuigtabletten in zijn geheel door te slikken. Bij veel mensen heeft de suppletie dan weing tot geen effect. Mijn advies is om allereerst de zuigtabletjes op de goede manier in te nemen, en daarna te kijken hoe het ervoor staat. De opname van B12 via het mondslijmvlies verloopt meestal goed, maar bij slijmvliesproblemen kan het zijn dat de B12 minder goed wordt opgenomen. Indien de B12 waarde niet verbetert, kan zij beter overstappen op injecties met methylcobalamine. Deze zijn in Duitsland goed te vinden. De lage Hb waarde kan veroorzaakt zijn door een ijzerprobleem, maar ook door een eiwittekort. Ik hoop dat bij haar de Hb waarde en de ijzerwaarde zullen stijgen door suppletie van l-glutamine en vitamine B12. Het heeft mijn voorkeur om haar eiwitgehalte via voeding te verhogen, maar door haar (onterechte) angst om dik te worden wil zij hier niets van weten. Daarbij heeft zij extreem veel last van gasvorming in de darmen. Gelet op haar eetgedrag is het mogelijk dat zij teveel darmflorabacteriën heeft die zich vermeerderen door het eten van (te)veel vezels. Een darmfloraonderzoek zou hier uitsluitsel in kunnen geven. Een mogelijke oplossing hiervoor is het volgen van het FODMAPdieet. Dat is een dieet waarbij specifieke vezels uit de voeding worden weggelaten. Ik zie zo’n dieet als ondersteuning, ofwel symptoombestrijding. Beter zou het zijn om de darmflora te reguleren. In eerste instantie adviseer ik haar om in elk geval de peulvruchten en de nachtschadeplanten (tomaat en paprika) te vermijden. Natuurlijk zullen al haar klachten niet als sneeuw voor de zon verdwijnen. Ik heb haar een paar basiszaken geadviseerd, en haar daarna doorgestuurd naar één van de bij deze website aangesloten behandelaars. Wanneer zij rustiger wordt doordat het lichaam weer GABA kan aanmaken, zal zij minder moeite hebben om haar eetgedrag echt goed aan te pakken. In deze casus lopen er een aantal zaken door elkaar heen, die allemaal weer met elkaar in verband staan. Je ziet nu hoe ingewikkeld het is om de puzzel op te lossen. Een behandelaar staat voor de moeilijke keuze tussen het aanpakken van de neurotransmitters om de bereidheid tot verandering te bewerkstelligen, of het behandelen van de spijsvertering om zodoende ook iets aan de slijmvliezen te doen. Voor deze dame was het in elk geval prettig om te horen dat er nog mogelijkheden zijn om haar klachten te verbeteren. Van haar internist had zij te horen gekregen dat er niets aan te doen was, en dat zij er maar mee moest leren leven.

Wij waarderen je privacy.

Wij gebruiken cookies voor analyse, de mogelijkheid tot berichten te delen op social media en om advertenties te tonen. Door op Akkoord te klikken en verder te gaan stem je in met ons privacybeleid en kan je gebruik maken van deze functionaliteit.